Nauczyciele
16. Karmapa Randziung Rigpe Dordże
Jego Świątobliwość 16. Karmapa Rangdziung Rigpe Dordże jest uważany za jednego z największych nauczycieli buddyjskich i mistrzów medytacji swoich czasów. Urodził się w 1924 roku w prowincji Derge we wschodnim Tybecie i został odnaleziony na podstawie listu – przepowiedni pozostawionego przez swojego poprzednika, 15. Karmapę, Kacziaba Dordże.
W roku 1931 młody 16. Karmapa otrzymał święcenia mnisie, jak również swoje tradycyjne atrybuty: ceremonialne szaty oraz Czarną Koronę. Następnie rozpoczął studia w tradycyjnej siedzibie Karmapów, klasztorze Tsurpu, pogłębiając znajomość i medytacyjne urzeczywistnienie sutr, tantr, Mahamudry a także Sześciu Jog Naropy. Już jako dziecko wykazywał się głębokim, naturalnie pojawiającym się wglądem, często też opowiadał swoim nauczycielom o swych poprzednich wcieleniach.
W roku 1959, z powodu sytuacji w Tybecie, okupowanym przez Chiny, Karmapa zdecydował się opuścić swój kraj. Zdawał sobie sprawę, że dobro buddyjskich nauk zyska najwięcej, kiedy uda mu się wyswobodzić z coraz mocniejszego uścisku komunistycznego najeźdźcy. Tak więc, wraz z orszakiem 160 lamów, mnichów i ludzi świeckich Karmapa opuścił klasztor w Tsurpu i udał się w kierunku Bhutanu. Uczestnikom wyprawy udało się zabrać ze sobą najcenniejsze posążki, przedmioty rytualne, relikwie, tanki i księgi, przez stulecia przechowywane w klasztorze w Tsurpu.
Gubernator stanu Sikkim w północno – zachodnich Indiach podarował Karmapie klasztor Rumtek zbudowany za czasów 9. Karmapy Łangczuka Dordże (1556 – 1603). Jego Świątobliwość przystąpił tam do budowy nowego klasztoru. Dzięki hojnej pomocy indyjskiego rządu i gubernatora Sikkimu budowa została ukończona po czterech latach a Rumtek stał się oficjalną siedzibą Karmapy poza granicami Tybetu, jak również ośrodkiem buddyjskich studiów, rytuałów i praktyk.
W 1974 roku 16. Karmapa w towarzystwie grupy lamów Karma Kagyu przyjechał na Zachód odwiedzając Europę, USA i Kanadę. Po raz pierwszy ludzie na Zachodzie mieli szansę wziąć udział w ceremonii Czarnej Korony, którą kilkukrotnie przeprowadził tam Jego Świątobliwość. W grudniu tego samego roku, na zaproszenie swych pierwszych zachodnich uczniów, Olego i Hannah Nydahlów, Karmapa przyjechał do Kopenhagi.
W grudniu 1976 roku Karmapa przybył do Nowego Jorku rozpoczynając w ten sposób swoją podróż przez USA, a w roku następnym spędził sześć miesięcy podróżując po Europie, gdzie odwiedził Szwecję, Danię, Niemcy, Holandię, Francję i Wielką Brytanię. W maju 1980 Karmapa ponownie przyjechał na Zachód zatrzymując się na wykładach i ceremoniach w Londynie, Nowym Jorku, San Francisco i w Boulder w stanie Kolorado.
J.Ś. 16. Karmapa zmarł 5 listopada 1981 roku w szpitalu w pobliżu Chicago.
J.Św. 17. Karmapa Trinlej Thaje Dordże
J. Ś. 17. Karmapa Trinlej Taje Dordże urodził się w Tybecie 6 maja 1983 roku jako syn trzeciego Mipama Rinpocze, wielkiego lamy linii Ningma oraz Deczen Łangmo córki szlachetnej rodziny wywodzącej się od króla Gesara z Ling. Już od kiedy miał półtora roku, chłopiec zaczął mówić wszystkim, że jest Karmapą. W 1994 r. wraz z rodziną udało mu się zbiec z Tybetu do Nepalu, a następnie do Indii. W marcu tego samego roku młody Karmapa przybył do New Delhi, gdzie podczas uroczystości powitalnych J. Ś. Szamar Rinpocze oficjalnie rozpoznał go jako 17. Karmapę. Otrzymał imiona Trinlej (aktywność Buddy) Taje (nieograniczony) Dordże (niezmienny).
W roku 1997 Jego Świątobliwość został oficjalnie zaproszony do Bhutanu na uroczystości kremacyjne Topgi Rinpocze, gdzie został przyjęty z pełnymi honorami. Trwająca zwykle trzy godziny podróż od bhutańskiej granicy do stolicy kraju, Thimpu, zajęła siedem godzin, gdy tysiące zwolenników witało go podczas drogi. 17 października 1997 roku trzy tysiące ludzi przyszło by otrzymać jego błogosławieństwo a cała królewska rodzina z królem i czterema królowymi przyjęła go jako 17. Karmapę.
W październiku 1999 r. 17. Karmapa wyruszył na swoją pierwszą międzynarodową trasę udzielając nauk i inicjacji tysiącom osób w Singapurze i na Tajwanie. Początek nowego tysiąclecia został zaznaczony pierwszą historyczną wizytą na Zachodzie. W niemieckim Dusseldorfie entuzjastycznie przyjęło go 6 tysięcy uczniów z kilkuset ośrodków Diamentowej Drogi i ponad 30 krajów.
Latem 2003 roku J. Ś. 17. Karmapa przeprowadził swój pierwszy oficjalny program w Stanach Zjednoczonych. 19 i 20 lipca udzielił inicjacji Karma Pakszi i Buddy Medycyny podczas spotkania zorganizowanego w San Francisco przez amerykańskie ośrodki buddyzmu Diamentowej Drogi.
W grudniu 2003, po formalnym ukończeniu studiów, 17. Karmapa został ogłoszony „Wielkim Mistrzem Tantrycznym” (sanskr. Wadżraczaria).
Jego Świątobliwość rezyduje obecnie w Kalimpongu w Indiach, gdzie kontynuuje swój duchowy trening oraz zachodnią edukację.
Strona internetowa J.Św. Karmapy Trinleja Thaje Dordże
J.Św. Szamar Rinpocze
Uznawany za emanację Buddy Amitaby, Kunzig Szamar Rinpocze jest drugim, po Gjalła Karmapie, lamą w duchowej hierarchii szkoły Karma Kagyu buddyzmu tybetańskiego. Pierwszy Szamar Rinpocze, Kedrup Trakpe Senge (1283-1349) był głównym uczniem III Karmapy Randziunga Dordże. Jego druga inkarnacja, Kaczo Łangpo otrzymał od IV Karmapy Rolpe Dordże Czerwoną Koronę, która jest wierną kopią Czarnej Korony Karmapy. Wraz z przekazaniem Czerwonej Korony Karmapa obdarował go imieniem Szamarpa – „ten który nosi Czerwoną Koronę”. Od tej pory teksty Karma Kagyu mówią o dwóch Karmapach – Karmapie Czarnej Korony i Karmapie Czerwonej Korony, którzy przez stulecia zamieniają się rolami nauczyciela i ucznia, a ich umysły uważane są za nieoddzielne.
J.Ś. 14. Kunzig Szamar Rinpocze Mipam Czokji Lodro urodził się w 1952 roku w Derge w Tybecie jako bratanek J. Ś. 16. Karmapy. Został rozpoznany jako inkarnacja Szamarpy w wieku 6 lat i zabrany do klasztoru Jang Czen, głównej siedziby Szamarpów w Tybecie. Opuścił Tybet w wieku 9 lat i udał się do Sikkimu w Indiach razem z 16. Karmapą, gdzie zamieszkał i uczył się pod jego kierunkiem.
Kunzig Szamar Rinpocze otrzymał wszystkie nauki i przekazy szkoły Karma Kagyu od 16. Karmapy w klasztorze Rumtek w Sikkimie. Po śmierci Karmapy Szamar Rinpocze rozpoczął przedsięwzięcie utworzenia Międzynarodowego Instytutu Buddyjskiego Karmapy (KIBI) w New Delhi w Indiach. W marcu 1994 roku oficjalnie rozpoznał Trinleja Taje Dordże jako 17. Gjalła Karmapę.
Szamar Rinpocze spędza większość czasu udzielając nauk dharmy w różnych częściach świata.
Strona internetowa Szamara Rinpocze
Lobpyn Tseczu Rinpocze
Lobpyn Tseczu Rinpocze urodził się w królestwie Bhutanu w 1918 roku i był jednym z ostatnich wielkich mistrzów medytacji, którzy otrzymali głęboki i intensywny trening w jeszcze wolnym Tybecie. Kiedy miał 13 lat, opuścił Bhutan by pobierać nauki i praktykować pod duchową opieką swego wuja Lamy Szieraba Dordże w Nepalu. Tam otrzymał pełen trening dharmy i medytował w surowych warunkach, w jaskiniach Milarepy i świętych miejscach Guru Rinpocze. W 1944 roku Lobpyn Tseczu spotkał J.Ś. 16. Gjalła Karmapę, który został jednym z jego najważniejszych mistrzów.
W następnych latach Lobpyn Tseczu Rinpocze stał się kluczową postacią dla praktykujących dharmę w Nepalu. W 1978 roku, na zaproszenie swych pierwszych zachodnich uczniów Lamy Ole Nydahla i jego żony Hannah, przyjechał do Europy. Od tego czasu intensywnie podróżował, odwiedzając Europę, obie z Ameryk i Australię, udzielając nauk i niezliczonych inicjacji. Ukończył budowę Stupy Kalaczakry w Hiszpanii a także 16 innych stup w Europie i Azji.
Ostatnie przedsięwzięcie Tseczu Rinpocze, Stupa Oświecenia w Benalmadena w Hiszpanii jest klejnotem wieńczącym dorobek jego życia. Rinpocze zmarł 10 czerwca 2003 roku w wieku 85 lat, cztery miesiące przed inauguracją swego wspaniałego dzieła. Potężna moc jego współczucia jest odczuwana przez ludzi niezależnie od ich pochodzenia i światopoglądu i przynosi pożytek wszystkim istotom.
Lama Ole Nydahl
Lama Ole Nydahl jest jednym z niewielu na Zachodzie tak wysoko wykwalifikowanych lamów i nauczycieli medytacji w tradycji buddyzmu szkoły Karma Kagyu. Wraz ze swoją żoną Hannah zostali w roku 1969 pierwszymi zachodnimi uczniami 16. Gialła Karmapy. Po trzech latach studiowania buddyjskiej filozofii oraz intensywnego treningu medytacji, kiedy otrzymał m. in. przekaz unikalnej tantrycznej praktyki zwanej Jogą Świadomego Umierania (tyb. Poła), Ole Nydahl, na życzenie 16 Karmapy rozpoczął nauczanie buddyzmu w Europie. Od tego czasu Lama Ole przekazuje błogosławieństwo linii dając wykłady niemal każdego dnia w innym mieście i podróżując z naukami po całym świecie. Jego głęboka wiedza i dynamiczny styl nauczania inspirują tysiące ludzi przychodzących na jego wykłady i uczestniczących w kursach medytacyjnych.
Burząc w niestereotypowy sposób błędne koncepcje ludzi na temat buddyzmu oraz życia, Lama Ole jest główną siłą napędową w dziele przekazywania dharmy na Zachód. Do dzisiejszego dnia założył 585 ośrodków Diamentowej Drogi, w 44 krajach na całym świecie. Jego wyjątkowy styl przekazywania nauk, oparty na połączeniu nowoczesności i dwuipółtysiącletniej wiedzy, pozwolił stworzyć największą na Zachodzie sieć praktykujących metody buddyzmu Diamentowej Drogi.
Lama Ole jest autorem kilku książek, takich jak m. in.: „O naturze rzeczy”, „Buddowie dachu świata”, „Dosiadając tygrysa” czy „Wielka Pieczęć”.
Strona internetowa Lamy Ole Nydahla
Hannah Nydahl
W grudniu 1969 roku, Hannah Nydahl i jej mąż Ole zostali pierwszymi zachodnimi uczniami J.Ś. 16. Karmapy. Przez ponad 30 lat Hannah była tłumaczem najwyższych lamów linii Karma Kagyu, a także zajmowała się przekładaniem z języka tybetańskiego tekstów dotyczących buddyjskiej filozofii.
Hannah Nydahl zmarła 1 kwietnia 2007 roku w Kopenhadze.
Nauczyciele Dharmy w Polsce i na świecie
Lama Ole upoważnił też ponad stu swoich uczniów do nauczania buddyzmu. Jest wśród nich trzynaścioro Polaków. Więcej o nauczycielach linii Karma Kagyu na: www.buddyzm.pl/nauczyciele
